Από κοινού οι βουλευτές του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Παιδείας και της Γραμματείας Προγράμματος της ΝΔ, κατέθεσαν Επίκαιρη Επερώτηση προς την Υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων για την κατάργηση και τη συγχώνευση σχολείων.
Στην ερώτηση που συνυπογράφει ο Μιχάλης Γιαννάκης μαζί με όλους τους πρώην Υπουργούς Παιδείας της Νέας Δημοκρατίας τίθενται όλα τα ζητήματα που αφορούν στην λειτουργία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο νομό Βοιωτίας, όπως τα προβλήματα μεταφοράς των μαθητών, η ερημοποίηση της ελληνικής υπαίθρου, η απομείωση των υποστηρικτικών θεσμών της εκπαίδευσης και η αύξηση των ανέργων εκπαιδευτικών.
«Το πρόχειρο σχέδιο της κυβέρνησης για την συγχώνευση σχολείων εξυπηρετεί καθαρά λογιστικά στόχους, είναι κοντόφθαλμη και βραχυχρόνια» τονίζουν στην ερώτησή τους οι 20 βουλευτές της ΝΔ και κατηγορούν την κυβέρνηση για αδιαλλαξία και θολά, αντιεκπαιδευτικά, αντιπαιδαγωγικά και αντιεπιστημονικά κριτήρια για την κατάργηση σχολείων στην ελληνική περιφέρεια.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
Επίκαιρη Επερώτηση
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
Θέμα: Κατάργηση, συγχώνευση σχολείων
Η απόφαση της Κυβέρνησης, για την κατάργηση, συγχώνευση και υποβάθμιση 1.933 σχολικών μονάδων στον εκπαιδευτικό χάρτη της χώρας που γίνεται ατεκμηρίωτα, χωρίς στοιχεία και χωρίς να έχει προηγηθεί οποιοσδήποτε διάλογος και διαβούλευση με την εκπαιδευτική και μαθητική κοινότητα, με την τοπική αυτοδιοίκηση, τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, πλήττει ανεπανόρθωτα την ποιότητα της ζωής
στην περιφέρεια και την ελληνική ύπαιθρο αλλά και των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η κυβέρνηση, χωρίς ουσιαστικό διάλογο, χωρίς κανένα πρόσχημα, ξαφνικά, μέσα σ’ ένα Σαββατοκύριακο, διέγραψε 1.056 σχολεία σε όλη την Επικράτεια.
Με αυτό τον τρόπο, αποδεικνύεται ότι το δήθεν όραμα που είχε η κυβέρνηση για νέο ποιοτικό σχολείο, όχι μόνο δεν υφίσταται, αλλά υποβαθμίζεται και μετατρέπεται σ’ ένα «Φτηνό Σχολείο».
Χιλιάδες παιδιά φεύγουν ξαφνικά από τον εκπαιδευτικό χάρτη. Αναγκάζονται να μετακινούνται σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, ενώ μέχρι σήμερα είναι απλήρωτες οι μεταφορές των μαθητών. Φαίνεται ότι μοναδικός στόχος είναι η μετακύληση του κόστους μεταφοράς στους δήμους και τους γονείς . Γίνονται αυτά τα παιδιά όμηροι των καιρικών συνθηκών που, πολλές φορές, είναι δύσκολες και αντίξοες στην Ελληνική Περιφέρεια.
Προσπαθεί, με άλλα λόγια, η κυβέρνηση να λιγοστέψει τα σχολεία, αλλά με αυτό τον τρόπο, δυστυχώς, αυξάνει τα μαθησιακά ελλείμματα, εξαφανίζει τους υποστηρικτικούς θεσμούς, αυξάνει δραστικά τους άνεργους εκπαιδευτικούς. Και τελικώς, εκείνο το οποίο καταφέρνει είναι να τορπιλίσει το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας.
Κι όλα αυτά τα κάνει στο όνομα μιας δήθεν αποκέντρωσης με μοναδικό όμως στόχο που εξυπηρετείται από αυτό το πρόχειρο σχέδιο της κυβέρνησης είναι καθαρά λογιστικό. Αλλά, ακόμα κι αυτή η λογιστική πρακτική που υπηρετεί αυτό το σχέδιο της κυβέρνησης, είναι κοντόφθαλμη, είναι βραχυχρόνια. Γιατί μακροπρόθεσμα δημιουργείται ένα τεράστιο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Όχι μόνο για τη μεταφορά των μαθητών, όχι μόνο γιατί δημιουργούνται μαθητές δύο ταχυτήτων, αλλά κυρίως γιατί ερημώνεται η Ελληνική Περιφέρεια, δημιουργούνται αντικίνητρα, για να μείνει ο πολίτης στην Περιφέρεια. Και, δυστυχώς, δημιουργούνται συνθήκες μας σύγχρονης αστυφιλίας που μας παραπέμπει πολλές δεκαετίες πίσω. Αυτά τα σχέδια είναι αμφιβόλου ποιότητος.
Χιλιάδες παιδιά φεύγουν ξαφνικά από τον εκπαιδευτικό χάρτη. Αναγκάζονται να μετακινούνται σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, ενώ μέχρι σήμερα είναι απλήρωτες οι μεταφορές των μαθητών. Φαίνεται ότι μοναδικός στόχος είναι η μετακύληση του κόστους μεταφοράς στους δήμους και τους γονείς . Γίνονται αυτά τα παιδιά όμηροι των καιρικών συνθηκών που, πολλές φορές, είναι δύσκολες και αντίξοες στην Ελληνική Περιφέρεια.
Προσπαθεί, με άλλα λόγια, η κυβέρνηση να λιγοστέψει τα σχολεία, αλλά με αυτό τον τρόπο, δυστυχώς, αυξάνει τα μαθησιακά ελλείμματα, εξαφανίζει τους υποστηρικτικούς θεσμούς, αυξάνει δραστικά τους άνεργους εκπαιδευτικούς. Και τελικώς, εκείνο το οποίο καταφέρνει είναι να τορπιλίσει το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας.
Κι όλα αυτά τα κάνει στο όνομα μιας δήθεν αποκέντρωσης με μοναδικό όμως στόχο που εξυπηρετείται από αυτό το πρόχειρο σχέδιο της κυβέρνησης είναι καθαρά λογιστικό. Αλλά, ακόμα κι αυτή η λογιστική πρακτική που υπηρετεί αυτό το σχέδιο της κυβέρνησης, είναι κοντόφθαλμη, είναι βραχυχρόνια. Γιατί μακροπρόθεσμα δημιουργείται ένα τεράστιο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Όχι μόνο για τη μεταφορά των μαθητών, όχι μόνο γιατί δημιουργούνται μαθητές δύο ταχυτήτων, αλλά κυρίως γιατί ερημώνεται η Ελληνική Περιφέρεια, δημιουργούνται αντικίνητρα, για να μείνει ο πολίτης στην Περιφέρεια. Και, δυστυχώς, δημιουργούνται συνθήκες μας σύγχρονης αστυφιλίας που μας παραπέμπει πολλές δεκαετίες πίσω. Αυτά τα σχέδια είναι αμφιβόλου ποιότητος.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, καθώς και την ανάγκη να αναθεωρήσει άμεσα τις αποφάσεις της η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της δυσμενούς κατάστασης που έχει επιφέρει η κατάργηση και συγχώνευση σχολείων στον εκπαιδευτικό χάρτη της χώρας,
Επερωτάσθε κυρία Υπουργέ:
- Γιατί ξαφνικά και χωρίς ουσιαστικό διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα, τις τοπικές κοινωνίες, την τοπική αυτοδιοίκηση, και τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, προχωρήσατε στην κατάργηση και συγχώνευση σχολείων μέσα σε ένα σαββατοκύριακο;
- Γιατί αποφασίσατε να ερημώσετε την ελληνική περιφέρεια και να φέρετε την χώρα δεκαετίες πίσω, κλείνοντας σχολεία με μαθητές;
- Γιατί υποχρεώσατε χιλιάδες γονείς και μαθητές να βρίσκονται σε σύγχυση και αμηχανία και χιλιάδες διορισμένους και αδιόριστους εκπαιδευτικούς να ζουν πλέον σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής ανασφάλειας και αβεβαιότητας;
- Ποιο είναι το σχέδιο σας για την αντιμετώπιση της μεταφοράς των μαθητών στα σχολεία;
- Γιατί δημιουργείτε υπερδιογκωμένα και απρόσωπα σχολεία δίνοντας σημασία στην «ποσοτική» εκπαίδευση και όχι στην ποιοτική;
- Ποια είναι τα εκπαιδευτικά, παιδαγωγικά και επιστημονικά εκείνα κριτήρια που λάβατε υπόψη σας για να κλείσετε, και να συγχωνέυσετε σχολεία και παράλληλα να ιδρύσετε μεγάλες απρόσωπες σχολικές μονάδες που διοικούνται δύσκολα, που οι μαθητές δεν μπορούν να αναπτύξουν τις δεξιότητες τους και περιθωριοποιούνται, όπου αναπτύσσονται φαινόμενα ενδοσχολικής βίας, που οι μαθητές είναι επιρρεπείς στην παραβατικότητα λόγω έλλειψης προσωπικών σχέσεων μαθητή –εκπαιδευτικού, σχολεία πολυδύναμα που οδηγούν στην σχολική διαρροή και στην διόγκωση της αμάθειας;