Πρώτα οι αριθμοί.
Ζημίες προ φόρων ύψους 12.716.563 παρουσίασε ο Όμιλος Πήγασος το πρώτο εξάμηνο του 2012, στον οποίο στεγάζονται πλέον όλες τις εφημερίδες της οικογένειας Μπόμπολα. Ζημίες ύψους 6.827.180 ευρώ στο πρώτο εξάμηνο είχε ο ΔΟΛ. Ο Όμιλος της Καθημερινής, σε θυγατρική του οποίου έχει περάσει η έκδοση της εφημερίδας, είχε το πρώτο εξάμηνο ζημίες ύψους 13.970.485 ευρώ. Το Mega στο πρώτο εξάμηνο του έτους είχε ζημίες 7.540.000 ευρώ.
Την ίδια στιγμή την έντονη δυσπιστία των πολιτών απέναντι στην ικανότητα των κομμάτων για διακυβέρνηση της χώρας καταγράφει το πολιτικό Βαρόμετρο Σεπτεμβρίου της Public Issue, καθώς το 54% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται κανένα κόμμα.
Συμπέρασμα: Τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Το πολιτικό σύστημα και τα παραδοσιακά media που συνεισέφεραν στην σταθερότητά του, σήμερα οδηγούνται μαζί στη χρεωκοπία. Τα πρώτα «λουκέτα» ήδη έχουν αρχίσει να μπαίνουν. Αναφέρομαι και στα εκδοτικά αλλά και στα πολιτικά «λουκέτα». Είναι βέβαιο πως θα ακολουθήσουν πολλά περισσότερα.
Η συγκυρία ωστόσο είναι μεταβατική. Το παλιό πεθαίνει αλλά το καινούργιο δεν έχει ακόμη γεννηθεί. Τα «μαύρα ταμεία» άδειασαν και αυτό που έχει αποκαλυφθεί είναι μια πελώρια «μαύρη τρύπα» τόσο στο πολιτικό σύστημα όσο και στο πεδίο της ενημέρωσης που «ρουφάει» και τα τελευταία απομεινάρια αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης.
Με αυτά τα δεδομένα, είναι λογικό να είναι αρκετοί αυτοί που θέλουν να πείσουν πως «ήρθε η σειρά τους», είτε στην πολιτική είτε στα media. Για να το πετύχουν αυτό προσπαθούν να εμφανιστούν ως οι εκφραστές του καινούργιου και ως οι προάγγελοι της «επόμενης μέρας». Δεν θέλω να τους απογοητεύσω, αλλά το κόβω λιγάκι «χλωμό».
Διότι οι μεν «φωστήρες» της πολιτικής δεν μπορούν να ξεπλυθούν τόσο εύκολα και τόσο γρήγορα από το παρελθόν τους (περίπτωση Λοβέρδου), οι δε διαπλεκόμενοι των media είναι τουλάχιστον αστείο να παριστάνουν σήμερα τους αθώους bloggers.
ΥΓ: Η «επόμενη μέρα» – όταν και όποτε έρθει – θα επιφυλάσσει πολλές και μεγάλες εκπλήξεις, άσχετα με το τι θέλουν να πιστεύουν (ή να σχεδιάζουν) ορισμένοι. Και πάντως θα σημαίνει κάτι πολύ περισσότερο από το γεγονός ότι τα ραντεβού της διαπλοκής δεν κλείνονται πλέον στο “G.B” της Μ. Βρετανίας αλλά στο «Βυζαντινό» του Hilton.
Ζημίες προ φόρων ύψους 12.716.563 παρουσίασε ο Όμιλος Πήγασος το πρώτο εξάμηνο του 2012, στον οποίο στεγάζονται πλέον όλες τις εφημερίδες της οικογένειας Μπόμπολα. Ζημίες ύψους 6.827.180 ευρώ στο πρώτο εξάμηνο είχε ο ΔΟΛ. Ο Όμιλος της Καθημερινής, σε θυγατρική του οποίου έχει περάσει η έκδοση της εφημερίδας, είχε το πρώτο εξάμηνο ζημίες ύψους 13.970.485 ευρώ. Το Mega στο πρώτο εξάμηνο του έτους είχε ζημίες 7.540.000 ευρώ.
Την ίδια στιγμή την έντονη δυσπιστία των πολιτών απέναντι στην ικανότητα των κομμάτων για διακυβέρνηση της χώρας καταγράφει το πολιτικό Βαρόμετρο Σεπτεμβρίου της Public Issue, καθώς το 54% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται κανένα κόμμα.
Συμπέρασμα: Τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Το πολιτικό σύστημα και τα παραδοσιακά media που συνεισέφεραν στην σταθερότητά του, σήμερα οδηγούνται μαζί στη χρεωκοπία. Τα πρώτα «λουκέτα» ήδη έχουν αρχίσει να μπαίνουν. Αναφέρομαι και στα εκδοτικά αλλά και στα πολιτικά «λουκέτα». Είναι βέβαιο πως θα ακολουθήσουν πολλά περισσότερα.
Η συγκυρία ωστόσο είναι μεταβατική. Το παλιό πεθαίνει αλλά το καινούργιο δεν έχει ακόμη γεννηθεί. Τα «μαύρα ταμεία» άδειασαν και αυτό που έχει αποκαλυφθεί είναι μια πελώρια «μαύρη τρύπα» τόσο στο πολιτικό σύστημα όσο και στο πεδίο της ενημέρωσης που «ρουφάει» και τα τελευταία απομεινάρια αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης.
Με αυτά τα δεδομένα, είναι λογικό να είναι αρκετοί αυτοί που θέλουν να πείσουν πως «ήρθε η σειρά τους», είτε στην πολιτική είτε στα media. Για να το πετύχουν αυτό προσπαθούν να εμφανιστούν ως οι εκφραστές του καινούργιου και ως οι προάγγελοι της «επόμενης μέρας». Δεν θέλω να τους απογοητεύσω, αλλά το κόβω λιγάκι «χλωμό».
Διότι οι μεν «φωστήρες» της πολιτικής δεν μπορούν να ξεπλυθούν τόσο εύκολα και τόσο γρήγορα από το παρελθόν τους (περίπτωση Λοβέρδου), οι δε διαπλεκόμενοι των media είναι τουλάχιστον αστείο να παριστάνουν σήμερα τους αθώους bloggers.
ΥΓ: Η «επόμενη μέρα» – όταν και όποτε έρθει – θα επιφυλάσσει πολλές και μεγάλες εκπλήξεις, άσχετα με το τι θέλουν να πιστεύουν (ή να σχεδιάζουν) ορισμένοι. Και πάντως θα σημαίνει κάτι πολύ περισσότερο από το γεγονός ότι τα ραντεβού της διαπλοκής δεν κλείνονται πλέον στο “G.B” της Μ. Βρετανίας αλλά στο «Βυζαντινό» του Hilton.