Από φίλο αναγνώστη.
Επειδή έφτασαν λοιπόν οι εκλογές, αν δεν ξυπνήσει στραβά η Μέρκελ, θα πραγματοποιηθούν με τον λαό να «στοιβάζεται» ανάμεσα σε μπλε, πράσινους και κόκκινους κόκκους, ως απορρυπαντικό που θα πλύνει τα βρώμικα του πολιτικού συστήματος, νομίζω πως μια γνώμη που θα μπορούσε να αποτελέσει μέτρο στην επιλογή του καθενός και της καθεμιάς είναι η παρακάτω θέση:
Εμείς οι Έλληνες, εμείς οι Ελληνίδες, αν νομίζουμε πως έχουμε κάποια αιματολογική συγγένεια με τους αρχαίους Έλληνες, αιματολογική συγγένεια με τον πολιτισμό που μας κληροδότησαν, δεν μπορούμε να είμαστε “Αριστεροί”, Δεξιοί”, “Ιμιτασιόν” αλλά ΕΛΛΗΝΕΣ.
Αυτή η Πατρίδα ανάμεσα μας ψάχνει τα παιδιά της, εκείνα τα γνήσια παιδιά των Ελλήνων που δεν λένε πρώτα η σωτηρία του ευρό, πρώτα η Ευρωπαϊκή Προοπτική, πρώτα οι σύμμαχοι, πρώτα οι δανειστές, πρώτα το κεφάλαιο και μετά η Πατρίδα σαν γη και στο τέλος ο λαός.
Αυτή η Πατρίδα ανάμεσα μας ψάχνει τα παιδιά της, εκείνα τα γνήσια παιδιά των Ελλήνων που δεν λένε πρώτα η σωτηρία του ευρό, πρώτα η Ευρωπαϊκή Προοπτική, πρώτα οι σύμμαχοι, πρώτα οι δανειστές, πρώτα το κεφάλαιο και μετά η Πατρίδα σαν γη και στο τέλος ο λαός.
Αν σε αυτή την πεμπτουσία του Ελληνικού Γένους, του Ελληνικού Έθνους δεν βρούμε ούτε Πατρίδα, ούτε Πολιτισμό, ούτε Έλληνες τότε είμαστε άξιοι να μας καθορίζουν οι άλλοι τι Είμαστε και ποιοι Είμαστε.
Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως όταν οι «πολιτικοί» μας λένε, «αν ο λαός είναι αντίθετος με όλα αυτά και αν δεν τα επιδοκιμάζει, μπορεί να το δείξει με την ψήφο του», να θυμόμαστε πως όταν κρίνουμε το έργο μια κυβέρνησης ή μιας συγκυβέρνησης, δεν κρίνουμε μόνο τα πρόσωπα αλλά και τους νόμους που ψήφισαν.
Αν υπήρχε πράγματι Δημοκρατία σε αυτή την χώρα που την γέννησε, τότε θα ήξεραν και οι πολιτικοί και ο Λαός ότι κάθε Νόμος, κάθε συμφωνία, κάθε διάταξη, κάθε απόφαση, αφού θα καταδικαζόταν από την ετυμηγορία του εκλογικού σώματος αυτομάτως θα έπαυε να ισχύει.
Όμως σε αυτή την χώρα, με αυτό το Πολίτευμα ο λαός δεν επικυρώνει ή δεν απορρίπτει ούτε τους Πολιτικούς ούτε τις αποφάσεις τους.
Απεναντίας έχει μια επιλογή:
Να υποδεικνύει τον επόμενο ή τον υφιστάμενο να κάνει ότι του καπνίσει χωρίς ο λαός να έχει κανένα δικαίωμα.
Και κάτι τελευταίο. Πέρασαν δύο χρόνια για να ξεχάσει ο λαός ποια ήταν η Νέα δημοκρατία και που έφερα τον τόπο. Θα περάσει ένας μήνας προεκλογικής διαμάχης για να ξεχάσει ποιο ήταν το ΠΑΣΟΚ Κυβέρνηση , τι έκανε μόνο του αλλά και τι έκανε μαζί με την Νέα Δημοκρατία, για να πάει στις κάλπες και να ξαναψηφίσει τα ίδια καθάρματα και τα ίδια τα κόμματα τους.
Βαγγέλης Κωνσταντίνου
Δήλεσι