Εορτολόγιο

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Η αστική τάξη είναι ο αντίπαλος

Δυο φονικά τις προηγούμενες μέρες ήρθαν να αναδείξουν τα δυο μέτρα και δυο σταθμά του αστικού Τύπου.
Ενας ναυτεργάτης έγινε κομμάτια πάνω στο κρουαζιερόπλοιο «Ζενίθ». Η είδηση είναι εξαφανισμένη από τα αστικά μέσα ενημέρωσης. Γιατί;
Ενας υπάλληλος σφαγιάστηκε στο κέντρο της Αθήνας. Το θέμα προβλήθηκε από τα αστικά μέσα ενημέρωσης.
Η διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι στην πρώτη περίπτωση ο ένοχος έχει όνομα: Εφοπλιστής.
Στη δεύτερη, οι ένοχοι είναι χρήσιμοι για να καλυφθεί το διαρκές έγκλημα της τάξης που καθημερινά σκοτώνει εργάτες.
Η αστική τάξη έχει τα μέσα ενημέρωσης στα χέρια της. Χειραγωγεί συνειδήσεις με τέτοιους απλούς τρόπους. Με το χειρισμό των ειδήσεων. Η δεύτερη είδηση είναι χρήσιμη για να οξύνεται η αντίθεση μεταξύ των θυμάτων του ίδιου ενόχου.
Η πρώτη είναι απ' αυτές που σε σπρώχνει να αντιμετωπίσεις τον ένοχο.
Η θλίψη για τις εργατικές οικογένειες είναι ίδια, και στη μια και στην άλλη περίπτωση. Δυο εργάτες λείπουν σήμερα από τα σπίτια τους.
Η διαφορά βρίσκεται στο πώς η αστική τάξη χειρίζεται το δικό μας χαμό για να βγάλει κέρδος, να εδραιώνει την εξουσία της.
Τα αστικά κανάλια συνέβαλαν προχτές από το πρωί στην κινητοποίηση ακροδεξιών, οδήγησαν σε λιντσάρισμα ανθρώπων, αυτών των ανθρώπων που οι ιδιοκτήτες των καναλιών ως τάξη έχουν φτάσει στο κατώτατο στάδιο της εξαθλίωσης.
Ενα στάδιο χρήσιμο στους διάφορους Πρετεντέρηδες, που έσπευσαν για λογαριασμό της τάξης τους, της αστικής, να μιλήσουν για γκέτο ανομίας, να αξιώσουν, δηλαδή, περισσότερη αστυνομία, διακηρύσσοντας ότι «η μετανάστευση δεν είναι δικαίωμα».
Δεν αφήνουμε στην άκρη την υποκρισία τους, την επισημαίνουμε και τονίζουμε ότι, με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, της ΕΕ,(αυτήν που ψήφισαν όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ ) κατοχύρωσαν το δικαίωμα των καπιταλιστών να έχουν διαθέσιμους τους εργάτες, όπως τους θέλουν, όπου τους θέλουν με την περίφημη αρχή της «ελεύθερης διακίνησης εργαζομένων».
Το πρόβλημα είναι αρκετά σύνθετο, και το μόνο σίγουρο είναι πως δεν πρέπει να αφήσουμε στην αστική τάξη την ευχέρεια να το λύσει κατά πώς την συμφέρει: Βάζοντας την εργατική τάξη να φαγωθεί μεταξύ της. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να εγκαταστήσουν τον τρόμο στις συνειδήσεις των εργατών και το φόβο ότι εχθρός είναι ο άλλος, ο μετανάστης. Σήμερα με μεγαλύτερη επιμονή πρέπει να δείξουμε ότι εχθρός, και του μετανάστη, και του ντόπιου, είναι ο καπιταλιστής. Αυτός είναι ο δολοφόνος.
Κομματική Οργάνωση Βάσης του ΚΚΕ του Δήμου Τανάγρας.