Πώς θα επηρεάζονταν οι καταθέσεις και οι συναλλαγές μας
Σε μία περίοδο που οι λέξεις αναδιάρθρωση και χρεοκοπία έχουν ενταχθεί στο καθημερινό μας λεξιλόγιο ενώ επιχειρούμε με κάθε τρόπο να αποφύγουμε την πτώχευση, πολλοί είναι εκείνοι που διερωτώνται ποιες θα ήταν οι συνέπειες εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Σε περίπτωση που επιστρέφαμε στη δραχμή, τότε, όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας "Τα Νέα", θα γυρίζαμε πενήντα χρόνια πίσω, με την Ελλάδα να καταδικάζεται σε υπανάπτυξη.
Μεταξύ άλλων θα υπήρχε εκτίναξη του ήδη υπέρογκου δημοσίου χρέους, δραματική υποτίμηση της αγοραστικής δύναµης των νοικοκυριών και του επιπέδου διαβίωσής τους, κατακόρυφη αύξηση των τιµών των εµπορευµάτων, άνοδος των επιτοκίων σε εφιαλτικά επίπεδα που επικρατούσαν στο παρελθόν και ουσιαστικά απαγόρευαν τον δανεισµό και φτώχεια.
Η επιστροφή στη δραχµή µε ταυτόχρονη υποτίµηση του νοµίσµατος (κατά 50%) θα σήμαινε ότι για την αγορά προϊόντος αξίας 1 ευρώ οι Ελληνες θα πρέπει να πληρώνουν 511,125 δραχµές αντί για 340,75 δραχµές που είναι η κλειδωµένη ισοτιµία µε την οποία η χώρα µπήκε στο ευρώ το 2001.
Η οικονομία είναι εξαρτημένη 70% από τις εισαγωγές
Ακόµη και το επιχείρηµα της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας που προβάλλεται δεν ευσταθεί ουσιαστικά για το ελληνικό µοντέλο, αφού η Ελλάδα εισάγει το μεγαλύτερο μέρος όσων καταναλώνει.
Ενδεικτικό, όπως επισημαίνουν εκπρόσωποι της αγοράς, είναι το γεγονός ότι η λειτουργία της ελληνικής οικονομίας είναι εξαρτημένη κατά 70% από τις εισαγωγές.
Οι συνέπειες θα ήταν ολέθριες και στον τραπεζικό τοµέα, καθώς η κεφαλαιακή δοµή των εγχώριων τραπεζών θα αντιµετώπιζε προβλήµατα, θα υπήρχαν σηµαντικές εκροές καταθέσεων, κατακόρυφη αύξηση των επισφαλειών από αδυναµία καταναλωτών να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, εσωστρέφεια και καµία αξιοπιστία στις διεθνείς αγορές χρήµατος.
Επιπλέον η κατάσταση αυτή θα οδηγούσε σε παύση των χρηµατοδοτήσεων προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά, και ραγδαία αύξηση των επιτοκίων.
Τι θα συνέβαινε με τις τραπεζικές καταθέσεις
Το τι θα συμβεί με τις καταθέσεις των πολιτών στις τράπεζες εξαρτάται από τον τρόπο µε τον οποίο θα γίνει η µετάβαση. Σε περίπτωση που προηγηθεί στάση πληρωµών και χρεοκοπία τραπεζών, κανείς δεν µπορεί να προβλέψει τι θα γίνει µε τα χρήµατα που βρίσκονται σε τραπεζικούς λογαριασµούς.
Ακόµη όµως και στην περίπτωση συντεταγµένης µετάβασης είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει µια αρχική περίοδος "εµφράγµατος" στις συναλλαγές. Όσον αφορά τα δάνεια, µπορεί το κεφάλαιο να µετατραπεί από ευρώ σε δραχµές, τα χαµηλά όµως επιτόκια στα οποία έχουµε συνηθίσει θα αποτελέσουν παρελθόν.
Οφέλη, όπως σημειώνεται, θα υπήρχαν στον τουρισµό, σε µια όμως χώρα που θα θύµιζε έναν πολύ φθηνό προορισµό και όχι µία χώρα ευρωπαϊκού επιπέδου.
Η ιταλική εφημερίδα La Repubblica φιλοξενεί τρισέλιδο αφιέρωμα για την Ελλάδα, εν μέσω σεναρίων για πτώχευση της χώρας και επιστροφή στο νόμισμα της δραχμής.
"Έχει περισσότερα από 3.000 χρόνια ζωής. Βγήκε στη σύνταξη πριν από εννέα χρόνια. Όλοι πίστευαν ότι δεν θα άκουγαν ξανά γι’ αυτήν. Κι όµως, το φάντασµα της δραχµής, του πιο παλιού νοµίσµατος της Ευρώπης, προβάλλει από το παρελθόν. Η τελευταία Κασσάνδρα ξεπρόβαλε από τις Βρυξέλλες", αναφέρεται στο δηµοσίευµα.
Σε περίπτωση που επιστρέφαμε στη δραχμή, τότε, όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας "Τα Νέα", θα γυρίζαμε πενήντα χρόνια πίσω, με την Ελλάδα να καταδικάζεται σε υπανάπτυξη.
Μεταξύ άλλων θα υπήρχε εκτίναξη του ήδη υπέρογκου δημοσίου χρέους, δραματική υποτίμηση της αγοραστικής δύναµης των νοικοκυριών και του επιπέδου διαβίωσής τους, κατακόρυφη αύξηση των τιµών των εµπορευµάτων, άνοδος των επιτοκίων σε εφιαλτικά επίπεδα που επικρατούσαν στο παρελθόν και ουσιαστικά απαγόρευαν τον δανεισµό και φτώχεια.
Η επιστροφή στη δραχµή µε ταυτόχρονη υποτίµηση του νοµίσµατος (κατά 50%) θα σήμαινε ότι για την αγορά προϊόντος αξίας 1 ευρώ οι Ελληνες θα πρέπει να πληρώνουν 511,125 δραχµές αντί για 340,75 δραχµές που είναι η κλειδωµένη ισοτιµία µε την οποία η χώρα µπήκε στο ευρώ το 2001.
Η οικονομία είναι εξαρτημένη 70% από τις εισαγωγές
Ακόµη και το επιχείρηµα της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας που προβάλλεται δεν ευσταθεί ουσιαστικά για το ελληνικό µοντέλο, αφού η Ελλάδα εισάγει το μεγαλύτερο μέρος όσων καταναλώνει.
Ενδεικτικό, όπως επισημαίνουν εκπρόσωποι της αγοράς, είναι το γεγονός ότι η λειτουργία της ελληνικής οικονομίας είναι εξαρτημένη κατά 70% από τις εισαγωγές.
Οι συνέπειες θα ήταν ολέθριες και στον τραπεζικό τοµέα, καθώς η κεφαλαιακή δοµή των εγχώριων τραπεζών θα αντιµετώπιζε προβλήµατα, θα υπήρχαν σηµαντικές εκροές καταθέσεων, κατακόρυφη αύξηση των επισφαλειών από αδυναµία καταναλωτών να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, εσωστρέφεια και καµία αξιοπιστία στις διεθνείς αγορές χρήµατος.
Επιπλέον η κατάσταση αυτή θα οδηγούσε σε παύση των χρηµατοδοτήσεων προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά, και ραγδαία αύξηση των επιτοκίων.
Τι θα συνέβαινε με τις τραπεζικές καταθέσεις
Το τι θα συμβεί με τις καταθέσεις των πολιτών στις τράπεζες εξαρτάται από τον τρόπο µε τον οποίο θα γίνει η µετάβαση. Σε περίπτωση που προηγηθεί στάση πληρωµών και χρεοκοπία τραπεζών, κανείς δεν µπορεί να προβλέψει τι θα γίνει µε τα χρήµατα που βρίσκονται σε τραπεζικούς λογαριασµούς.
Ακόµη όµως και στην περίπτωση συντεταγµένης µετάβασης είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει µια αρχική περίοδος "εµφράγµατος" στις συναλλαγές. Όσον αφορά τα δάνεια, µπορεί το κεφάλαιο να µετατραπεί από ευρώ σε δραχµές, τα χαµηλά όµως επιτόκια στα οποία έχουµε συνηθίσει θα αποτελέσουν παρελθόν.
Οφέλη, όπως σημειώνεται, θα υπήρχαν στον τουρισµό, σε µια όμως χώρα που θα θύµιζε έναν πολύ φθηνό προορισµό και όχι µία χώρα ευρωπαϊκού επιπέδου.
Η ιταλική εφημερίδα La Repubblica φιλοξενεί τρισέλιδο αφιέρωμα για την Ελλάδα, εν μέσω σεναρίων για πτώχευση της χώρας και επιστροφή στο νόμισμα της δραχμής.
"Έχει περισσότερα από 3.000 χρόνια ζωής. Βγήκε στη σύνταξη πριν από εννέα χρόνια. Όλοι πίστευαν ότι δεν θα άκουγαν ξανά γι’ αυτήν. Κι όµως, το φάντασµα της δραχµής, του πιο παλιού νοµίσµατος της Ευρώπης, προβάλλει από το παρελθόν. Η τελευταία Κασσάνδρα ξεπρόβαλε από τις Βρυξέλλες", αναφέρεται στο δηµοσίευµα.