Μεγάλη Τετάρτη, 20 Απριλίου 2011
Η ανευθυνότητα και η ανοργανωσιά με την οποία χειρίζεται η κυβέρνηση το ζήτημα του Ασωπού είναι, δυστυχώς, ένα μόνο από τα πολλά παραδείγματα ανυπαρξίας σοβαρής υδατικής πολιτικής τα οποία μας οδήγησαν στον προθάλαμο άλλης μιας καταδίκης από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Οι δηλώσεις και οι προθέσεις δεν αρκούν. Καλό θα ήταν λοιπόν το αρμόδιο Υπουργείο και η πολιτική του ηγεσία να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους, να κάνουν την δουλειά τους και να σταματήσουν να αντιμετωπίζουν ως απλοί σχολιαστές ένα τόσο σοβαρό κι ε
Ο Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Περιβαλλοντικής Πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Β΄ Αθηνών, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Βουλευτής Βοιωτίας της Νέας Δημοκρατίας κ. Μιχάλης Γιαννάκης, έκαναν την ακόλουθη κοινή δήλωση:
«Λίγες μόνο μέρες μετά την παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μη συμμόρφωση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα νερά, το ίδιο το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής παραδέχεται πλέον ανοικτά την τραγική αποτυχία της πολιτικής του στο μείζον ζήτημα του Ασωπού. Ένα και πλέον χρόνο μετά τις περίφημες εξαγγελίες της κας Μπιρμπίλη για μέτρα και παρεμβάσεις στον Ασωπό, η κατάσταση στην περιοχή παραμένει ίδια και χειρότερη. Οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση του προγράμματος, η αναποτελεσματικότητα των μέτρων, η αδράνεια και η ασυνεννοησία μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών, είναι οι βασικοί λόγοι που και η περιβαλλοντική ζημιά οξύνεται και οι κάτοικοι της περιοχής ανησυχούν ολοένα και περισσότερο.
Τα παραπάνω παραδέχτηκε και η Ειδική Γραμματέας του ΥΠΕΚΑ, η οποία σε ραδιοφωνική της συνέντευξη στο ΣΚΑΪ δήλωσε, ανάμεσα σε άλλα, ότι «η τραγωδία του Ασωπού εξακολουθεί να υπάρχει» και ότι «υπάρχουν ανεξήγητες καθυστερήσεις» στην απορρύπανση του ποταμού και την περιβαλλοντική αποκατάσταση της περιοχής. Χαρακτηριστικό της ασυνεννοησίας και του πανικού στον οποίο έχει περιέλθει το αρμόδιο Υπουργείο είναι ότι για τις καθυστερήσεις ουσιαστικά «έδειξε» προς τον Ειδικό Γραμματέα Υδάτων του Υπουργείου. Το αποτέλεσμα είναι ο Ασωπός να συνεχίζει στην πράξη να αποτελεί αγωγό επικίνδυνων λυμάτων και να αυξάνονται καθημερινά οι κίνδυνοι για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.