Μάλιστα, η λαϊκή δοξασία θέλει τα αβγά αυτά να είναι ξεχωριστά, περικλείοντας τη ζωή, αλλά και τη ζωική δύναμη.
Τα κόκκινα αβγά της Μ. Πέμπτης περικλείουν μια ολόκληρη ιεροτελεστία, που ξεκινάει από την επιλογή των αβγών, την απόκτηση της καλύτερης βαφής και τη δημιουργία σχεδίων, πριν από τον τελικό προορισμό, που είναι το πασχαλινό τραπέζι.
Τα Μεγαλοπεφτήσια αυγά, σύμφωνα με τον Τρικαλινό φιλόλογο-λαογράφο, Σωτήριο Ρουσιάκη, ήταν προϊόν ιδιαίτερης διαλογής. Οι νοικοκυρές φρόντιζαν να μην είναι πολύ μεγάλα τα αβγά, ώστε να πιάνονται εύκολα και να είναι μυτερά προκειμένου να είναι πιο γερά για το τσούγκρισμα.
Συνήθως χρησιμοποιούσαν τα λαζαριάτικα, δηλαδή αυτά που είχαν συγκεντρώσει στο καλάθι τους, ως φιλοδώρημα, οι Λαζαρίνες, τα μικρά κορίτσια που τραγουδούσαν τα κάλαντα του Λαζάρου.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ