Να καταργηθεί η απόφαση του υπουργείου Οικονομικών σύμφωνα με την οποία οι συναλλαγές των πολιτών με τις τράπεζες από το 2012 θα πρέπει να γίνονται με επιταγές ή πιστωτικές κάρτες ζητούν με προσφυγή τους στο Συμβούλιο της Επικρατείας ένας δικηγόρος και μια κάτοικος Βρυξελλών.
Όπως υποστηρίζουν ο όρος ότι οι συναλλαγές άνω των 3.000 ευρώ για το 2012 και άνω των 1.5000 ευρώ μετά από τότε δεν θα γίνονται σε μετρητά είναι αντίθετος στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ΕΣΔΑ και το Σύνταγμα.
Η σχετική απόφαση του υπουργείου Οικονομικών (9.2.11) την οποία προσβάλλουν οι προσφεύγοντες αναφέρει πώς «φορολογικά στοιχεία, που εκδίδονται από επιτηδευματίες, για πώληση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών σε ιδιώτες, εξοφλούνται από τους λήπτες αυτών αποκλειστικά μέσω Τραπέζης, με χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες του αγοραστή των αγαθών ή λήπτη των υπηρεσιών ή μέσω τραπεζικού λογαριασμού ή με επιταγές, αποκλειόμενης της εξόφλησης των υπόψη στοιχείων με μετρητά».
Οι προφεύγοντες υποστηρίζουν:
-ότι θα αναγκαστούν να προβούν σε σύναψη τραπεζικής σύμβασης γίνουν υποχρεωτικά κάτοχοι πιστωτικής ή χρεωστικής κάρτας κάτι που αντίκειται στο συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και της οικονομικής ζωής. Κι αυτό γιατί θα είναι υποχρεωμένοι να υπογράψουν τραπεζικές συμβάσεις μόνο και μόνο για να εξοφλούν τις καταναλωτικές αγορές άνω των 1.500 ευρώ.
Όπως υποστηρίζουν ενώ το μέτρο είχε ως στόχο τη φορολογική παρακολούθηση και τον έλεγχο των συναλλαγών των ιδιωτών δεν προκύπτει ότι κατατείνει σε αυτή την κατεύθυνση , ούτε ο δημόσιος σκοπός που εξυπηρετεί αντισταθμίζει τον περιορισμό των ατομικών δικαιωμάτων που προκαλεί.
Όπως υποστηρίζουν ο όρος ότι οι συναλλαγές άνω των 3.000 ευρώ για το 2012 και άνω των 1.5000 ευρώ μετά από τότε δεν θα γίνονται σε μετρητά είναι αντίθετος στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ΕΣΔΑ και το Σύνταγμα.
Η σχετική απόφαση του υπουργείου Οικονομικών (9.2.11) την οποία προσβάλλουν οι προσφεύγοντες αναφέρει πώς «φορολογικά στοιχεία, που εκδίδονται από επιτηδευματίες, για πώληση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών σε ιδιώτες, εξοφλούνται από τους λήπτες αυτών αποκλειστικά μέσω Τραπέζης, με χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες του αγοραστή των αγαθών ή λήπτη των υπηρεσιών ή μέσω τραπεζικού λογαριασμού ή με επιταγές, αποκλειόμενης της εξόφλησης των υπόψη στοιχείων με μετρητά».
Οι προφεύγοντες υποστηρίζουν:
-ότι θα αναγκαστούν να προβούν σε σύναψη τραπεζικής σύμβασης γίνουν υποχρεωτικά κάτοχοι πιστωτικής ή χρεωστικής κάρτας κάτι που αντίκειται στο συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και της οικονομικής ζωής. Κι αυτό γιατί θα είναι υποχρεωμένοι να υπογράψουν τραπεζικές συμβάσεις μόνο και μόνο για να εξοφλούν τις καταναλωτικές αγορές άνω των 1.500 ευρώ.
Όπως υποστηρίζουν ενώ το μέτρο είχε ως στόχο τη φορολογική παρακολούθηση και τον έλεγχο των συναλλαγών των ιδιωτών δεν προκύπτει ότι κατατείνει σε αυτή την κατεύθυνση , ούτε ο δημόσιος σκοπός που εξυπηρετεί αντισταθμίζει τον περιορισμό των ατομικών δικαιωμάτων που προκαλεί.