Εορτολόγιο

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Η μεγάλη παρεξήγηση με τό μήκος τού ελληνικού χρέους...

Γίνεται μεγάλη κουβέντα τελευταία περί τής επιμήκυνσης τού ελληνικού χρέους, πολλοί νομίζουν δηλαδή ότι το μήκος παίζει τόν κυρίαρχο ρόλο στην όλη διαδικασία...
Νομίζουν δηλαδή κάποιοι ότι αν είχαν μεγάλο (επιμηκυμένο) το χρέος τους θα σωζόντουσαν, χωρίς να χρειάζεται κάτι άλλο (μέτρα κλπ) , ενώ αλλιώς είναι χαμένοι απο χέρι, δηλαδή η βίαιη προσαρμογή τής ελληνικής κοινωνίας θα πρέπει να συνεχιστεί αμείωτη...
Τήν κουβέντα αυτή, περί μήκους, τροφοδοτεί η κυβέρνηση (και οι υπόλοιποι πέφτουν στην παγίδα) ...
Ο λόγος πού η κυβέρνηση τροφοδοτεί αυτή την κουβέντα είναι απλός...
Τό χρέος θα επιμηκυνθεί οπωσδήποτε και άρα η κυβέρνηση θα το παρουσιάσει σαν επιτυχία...
Ο λόγος πού το χρέος θα επιμηκυνθεί οπωσδήποτε είναι επίσης απλός...
Εάν αυτό δέν γίνει δέν βγαίνουν τα νούμερα...
Θά μου πείτε αυτό δέν ήταν γνωστό απο τήν αρχή?
Βεβαίως ήταν...
Αλλά η επιμήκυνση αφέθηκε για αργότερα για δύο βασικά λόγους...
Ο πρώτος για να λειτουργήσει ως μέσο πίεσης ή κατ' άλλους εκβιασμού (ανα πάσα στιγμή θα μπορούσαν οι δανειστές να χρεοκοπήσουν τη χώρα) και ο δεύτερος για να παρουσιάσουν κάτι δεδομένο ούτως ή άλλως, σάν επιτυχία ....
Ετσι κι αλλιώς η ουσία στήν όλη υπόθεση δέν είναι η επιμήκυνση , ούτε κάν το κούρεμα τού χρέους...
Αυτά ήταν δεδομένα απο τήν αρχή...
Η ουσία ήταν η (βίαιη) προσαρμογή τής χώρας...
Εκεί είναι η ουσία...
Η Ελλάδα ήταν (είναι?) μιά μηχανή παραγωγής χρέους, δηλαδή ένας παράγοντας αποσταθεροποίησης τού συστήματος...
Αυτό έπρεπε να διορθωθεί...
Διότι κατά τα άλλα το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να πληρωθεί και με τα ψιλά (πού λέει ο λόγος) τών μεγάλων...
Τό πραγματικό ζητούμενο, το πραγματικό ελληνικό πρόβλημα ήταν οι δομές τού ελληνικού κράτους ο τρόπος λειτουργίας του...
Η αλλιώς η προσαρμογή τής ελληνικής κοινωνίας...
Ολα τα άλλα είναι διαδικαστικές λεπτομέρειες....


Link από τον αναγνώστη Δημήτρη