Πλήρης γελοιοποίηση της «προστασίας» της από τους
Κοινοτικούς Κανονισμούς
αφού την αγνοούν επιδεικτικά οι παγκόσμιοι γίγαντες της
γαλακτοβιομηχανίας.
Όπως είναι
γνωστό, η ελληνική φέτα «κατωχυρώθηκε» σαν ένα προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας
Προέλευσης που παράγεται αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα, με Κοινοτικό
Κανονισμό του 1996. Η λυσσαλέα αντίδραση Δανών, Γερμανών και Γάλλων οι οποίοι,
αφού πρώτα δημιούργησαν μια απομίμηση της
ελληνικής φέτας και έκλεψαν την επιτυχία της
στις αγορές του κόσμου χρησιμοποιώντας το όνομα της για «δικά τους» κάλπικα
προϊόντα, βάλτηκαν να ακυρώσουν τον Κοινοτικό Κανονισμό του 1996, κάτι που
πέτυχαν τρία χρόνια αργότερα (1999) όταν το Δικαστήριο Ευρωπαικών Κοινοτήτων,
κάτω από την τεράστια οικονομική πίεση των κολοσσών της Ευρωπαικής και
παγκόσμιας Γαλακτοβιομηχανίας, ακύρωσε τον Κοινοτικό Κανονισμό του 1996.
Η δικαιολογημένη ελληνική αντίδραση απέναντι σε τερατώδη οικονομικά
συμφέροντα, είχε πενιχρά «όπλα»: Το δίκαιο και την αλήθεια που παραδόξως
αποδείχτηκαν αποτελεσματικά, αφού το αίτημα για την κατοχύρωση της ελληνικής
φέτας έγινε εκ νέου δεκτό και το 2002 αναγνωρίστηκε και πάλι στην Φέτα Προστατευόμενη
Ονομασία Προέλευσης με αποκλειστική χώρα παραγωγής την Ελλάδα (Απόφαση
314/14.6.2002 Συμβουλίου Επιτρόπων Ευρωπαικών Κοινοτήτων). Η νέα, κοινή
προσφυγή Δανίας και Γερμανίας απορρίφτηκε το 2005 με την απόφαση Νο 92 του
Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Παρ΄όλα
αυτά, στον διαγωνισμό World Championship Cheese Contest 2012 για τυριά από ολόκληρο τον
κόσμο που διεξάγεται στις ΗΠΑ από το 1957, οι συμμετοχές διαχωρίζονται σε 82
συνολικά κατηγορίες μεταξύ των οποίων υπάρχουν πλέον και δύο κατηγορίες που
αφορούν αποκλειστικά την (κατά τα άλλα ελληνικότατη) FETA!
Η πρώτη
κατηγορία της φέτας (FETA) στον φετινό διαγωνισμό συγκέντρωσε συμμετοχές
από.... πλήθος χωρών που «παράγουν» κάλπικη «Φέτα». Και όχι μόνο αυτό:
Βραβεύτηκαν κάλπικες «φέτες» από Δανία, Νότια Αφρική, Καναδά, Αυστρία, Ρουμανία
και ... Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής! Η Ελλάδα «έσωσε» την τιμή της
αυθεντικής φέτας με την άξια βράβευση φέτας ενός πρωτοποριακού τυροκομείου της
Β. Ελλάδος.
Στην δεύτερη
κατηγορία του διαγωνισμού (FETA Flavored, δηλαδή φέτα που «αρωματίζεται» με
πιπέρι, βασιλικό, σκόρδο, ντομάτα και ότι άλλο τραβάει η ψυχή του «παραγωγού»)
οι Ηνωμένες Πολιτείες (που ούτως ή άλλως κυριάρχησαν στον Παγκόσμιο διαγωνισμό
αποσπώντας 55 από τα 82 χρυσά βραβεία) «απέσπασαν» 13 βραβεία και η Δανία 3. Αν
λοιπόν κρίνουμε από τις συμμετοχές και τις βραβεύσεις, η «αυθεντική» ελληνική φέτα
παράγεται πλέον ελεύθερα σε ολόκληρο τον κόσμο παρά την «προστασία» της από την
Κοινοτική Νομοθεσία!
Τι και αν
έχασαν την νομική μάχη οι κολοσσοί των παγκόσμιων γαλακτοβιομηχανιών; Η κάλπικη
«φέτα» τους συνεχίζει να παράγεται ανενόχλητη και να «απλώνεται» σε ολόκληρο
τον κόσμο. Τι κι΄αν η Κοινοτική Νομοθεσία καθίσταται υποχρεωτική και στις
τρίτες χώρες με τις οποίες η ΕΕ υπογράφει εμπορικές συμφωνίες; Η κάλπικη «φέτα»
συνεχίζει να παράγεται χωρίς κανένα εμπόδιο σε Αμερική, Αυστραλία, Καναδά,
Νότια Αφρική κ.ο.κ.ε!
Η ιστορία
της ελληνικής φέτας θυμίζει την ρήση «τα δικά σου δικά μου και τα δικά μου δικά
μου»: Οι πανίσχυρες ευρωπαικές και παγκόσμιες βιομηχανίες πέταξαν στον κάλαθο
των αχρήστων την «προστασία» της ελληνικής φέτας από την Κοινοτική νομοθεσία
αλλά αν κανείς τολμήσει να «θίξει» κάποια από τις κατωχυρωμένες «ονομασίες»
τους – ούτε ψύλλος στον κόρφου του!
Εμείς όμως
είμαστε υποχρεωμένοι να παρακολουθούμε σιωπηλοί το γεγονός της «βράβευσης» (και
μάλιστα σε παγκόσμιο διαγωνισμό) πλήθους κάλπικων προϊόντων που γράφουν την
ένδειξη FETA και
παράγονται σε .....ολόκληρο τον κόσμο! Τέτοια γελοιποίηση του Κοινοτικού
Δικαίου από τους «ισχυρούς», τέτοια περιφρόνηση στα νόμιμα και πλήρως
κατωχυρωμένα δικαιώματα της ελληνικής τυροκομίας δεν θα μπορούσαν να φανταστούν
ούτε και οι πλέον απαισιόδοξοι από αυτούς που επί δύο περίπου δεκαετίες έδωσαν
νικηφόρες «μάχες» μέσα στην Ευρωπαική αρένα, χάνοντας όμως στην πράξη τον «πόλεμο
της φέτας» που κέρδισαν πανηγυρικά στα χαρτιά με Ευρωπαική βούλα και υπογραφή!
Και μια
απορία: Δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο αυτό, με τις κατάλληλες
ενέργειες, είτε οι κατά τόπους ελληνικές εμπορικές αντιπροσωπείες ή πρεσβείες,
είτε οι ιδιωτικοί και συνεταιριστικοί φορείς των ελληνικών γαλακτοβιομηχανιών,
είτε ακόμα και οι μεγαλύτερες ελληνικές γαλακτοβιομηχανίες που έχουν άριστη
εξαγωγική οργάνωση, είτε, τέλος, όλοι μαζί;
Δεν είναι
κρίμα, ενα ελληνικό όνομα-χρυσάφι (Φέτα – Feta) που καθιερώσαμε με κόπους πολλών
δεκαετιών στις διεθνείς αγορές και κατοχυρώσαμε νομικά στο (θεωρητικά) ανώτατο
επίπεδο που υπάρχει σήμερα, να λεηλατείται με το
«έτσι θέλω» από τους μεγαλοκαρχαρίες της παγκόσμιας γαλακτοβιομηχανίας;
Λεωνίδας
Κουμάκης*