Η 5η Ιουνίου ορίστηκε από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος πριν από 37 χρόνια για να θυμίζει τη σημασία της Διάσκεψης της Στοκχόλμης για το Ανθρώπινο Περιβάλλον, στις 5 Ιουνίου του 1972. Είναι ένα από τα βασικά μέσα που χρησιμοποιεί ο διεθνής οργανισμός για να δίνει κάθε χρόνο μια νέα ώθηση στον προβληματισμό, την ενεργοποίηση και τη δράση κυβερνήσεων και πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος.
Η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων τα τελευταια χρόνια, μαζί με την όλο και περισσότερη αύξηση της καταναλωτικής “ανάγκης” προκαλεί ανισορροπίες στην κοινωνία παγκοσμίως ( με επέκταση και στην οικονομία) αλλά και κινδύνους για την υγεία μας. Ο ρυθμός αυτός δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμα γιατί έχουμε φτάσει σε οριακά σημεία , τόσο στην διαχείρηση των απορριμάτων (υπολογίζεται ότι κάθε άνθρωπος παράγει ετησίως 500 κιλά σκουπιδιών!) όσο και στα αποθέματα των φυσικών πόρων. Επιβάλλετε πλέον να συνειδητοποιήσουμε τον αλόγιστο τρόπο που εκμεταλλευόμαστε τα δώρα της Γης και να αλλάξουμε τρόπο ζωής.
Εν τω μέσω οικονομικής κρίσης θα αναλογιστεί κανείς ότι αυτά πλέον αποτελλούν δευτερεύουσες προτεραιότητες ή μη υλοποιήσιμες.Ή ακόμη χειρότερα να απαξιωθεί και να υποβάθμιστή μια τέτοια κίνηση ως γραφική. Η λογική αυτή είναι πέραν για πέραν εσφαλμένη και θα περιοριστώ μόνο στο οικονομικό τμήμα καθώς είναι όπως φαίνεται αυτό που καίει περισσότερο. Μία πρόσφατη επιστημονική έρευνα που έκανε η Τράπεζα της Ελλάδος , ( η σοβαρότερη και εκτενέστερη που έγινε στα ελληνικά δεδομένα) επισημαίνει ότι η αδράνεια και η αργοπορεία για άμμεσα μέτρα αντιμετώποισης της κλιματικής αλλαγής, όχι μόνο δεν θα ωφελήσουν την οικονομία αλλά και θα αυξήσουν το χρέος κατά 100 τοις 100 στα επόμενα χρόνια, ενώ μία φιλική περιβαλλονική πολιτική θα μπορούσε να μειώσει αυτή την αύξηση κατα 60 %.
Η έκθεση της έρευνας αυτής επισημαίνει τους κινδύνους σε διάφορους τομείς όπως η υγεία, ό τουρισμός, η γεωργία, που θα πληγούν τόσο από τις παρατεταμμένες αυξημένες θερμοκρασίες και περιόδους καύσωνα, αποτέλεσμα της επερχόμενης άυξησης του μέσου όρου της θερμοκρασίας, όσο και από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας που θα αλλάξει το γεωγραφικό χάρτη της χώρας.
Τα σενάρια είναι εφιαλτικά αλλά δεν είναι καιρός για θρήνους. Είναι εποχή για δράση και αλλαγή τρόπου ζωής.
Η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων τα τελευταια χρόνια, μαζί με την όλο και περισσότερη αύξηση της καταναλωτικής “ανάγκης” προκαλεί ανισορροπίες στην κοινωνία παγκοσμίως ( με επέκταση και στην οικονομία) αλλά και κινδύνους για την υγεία μας. Ο ρυθμός αυτός δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμα γιατί έχουμε φτάσει σε οριακά σημεία , τόσο στην διαχείρηση των απορριμάτων (υπολογίζεται ότι κάθε άνθρωπος παράγει ετησίως 500 κιλά σκουπιδιών!) όσο και στα αποθέματα των φυσικών πόρων. Επιβάλλετε πλέον να συνειδητοποιήσουμε τον αλόγιστο τρόπο που εκμεταλλευόμαστε τα δώρα της Γης και να αλλάξουμε τρόπο ζωής.
Εν τω μέσω οικονομικής κρίσης θα αναλογιστεί κανείς ότι αυτά πλέον αποτελλούν δευτερεύουσες προτεραιότητες ή μη υλοποιήσιμες.Ή ακόμη χειρότερα να απαξιωθεί και να υποβάθμιστή μια τέτοια κίνηση ως γραφική. Η λογική αυτή είναι πέραν για πέραν εσφαλμένη και θα περιοριστώ μόνο στο οικονομικό τμήμα καθώς είναι όπως φαίνεται αυτό που καίει περισσότερο. Μία πρόσφατη επιστημονική έρευνα που έκανε η Τράπεζα της Ελλάδος , ( η σοβαρότερη και εκτενέστερη που έγινε στα ελληνικά δεδομένα) επισημαίνει ότι η αδράνεια και η αργοπορεία για άμμεσα μέτρα αντιμετώποισης της κλιματικής αλλαγής, όχι μόνο δεν θα ωφελήσουν την οικονομία αλλά και θα αυξήσουν το χρέος κατά 100 τοις 100 στα επόμενα χρόνια, ενώ μία φιλική περιβαλλονική πολιτική θα μπορούσε να μειώσει αυτή την αύξηση κατα 60 %.
Η έκθεση της έρευνας αυτής επισημαίνει τους κινδύνους σε διάφορους τομείς όπως η υγεία, ό τουρισμός, η γεωργία, που θα πληγούν τόσο από τις παρατεταμμένες αυξημένες θερμοκρασίες και περιόδους καύσωνα, αποτέλεσμα της επερχόμενης άυξησης του μέσου όρου της θερμοκρασίας, όσο και από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας που θα αλλάξει το γεωγραφικό χάρτη της χώρας.
Τα σενάρια είναι εφιαλτικά αλλά δεν είναι καιρός για θρήνους. Είναι εποχή για δράση και αλλαγή τρόπου ζωής.