Του Λιβέριου Πετρίδη
Αν δεν θέλεις να ζυμώσεις, δέκα μέρες κοσκινίζεις...
Η παραπάνω παροιμία πάει γάντι με την Δημόσιο Υπάλληλο που συνέταξε το έγγραφο προς το Δήμο Τανάγρας που με απόφασή του, αιτήθηκε να δημιουργηθεί Εκλογικό Κέντρο στο Δήλεσι, ώστε οι ψηφοφόροι να αποφεύγουν την ταλαιπωρία να μεταβαίνουν στα Οινόφυτα και Σχηματάρι.
Η εν λόγω κυρία που συνέταξε το έγγραφο και υπογράφηκε από προϊστάμενό της, ούτε λίγο, ούτε πολύ, αποκλείει να δημιουργηθεί εκλογικό κέντρο στο Δήλεσι, αφού απαιτεί να μαζευτούν υπογραφές όχι από τους κατοίκους, αλλά από τους ψηφοφόρους (!). Δηλαδή, τρέχα γύρευε να βρείς τους χιλιάδες ψηφοφόρους και να τους εξηγήσεις για να υπογράψουν...
Πρώτη απορία. Αν μαζεύαμε από τους εκλογικούς καταλόγους τα ονόματα και βάζαμε πλαστές υπογραφές, η αρμόδια υπηρεσία θα έμπαινε στον κόπο να ελέγξει τη γνησιότητα μία – μία;
Δεύτερη απορία. Νομικά, πού στηρίζεται η απαίτηση για την συλλογή υπογραφών των ψηφοφόρων, γιατί, από όσο γνωρίζω, μέχρι τώρα δεν ρωτήθηκε κανένας ψηφοφόρος που θέλει να ψηφίζει. Η δικαιολογία ότι μπορεί να υπάρξουν ενστάσεις κάποιων ότι δεν θέλουν να ψηφίζουν στο Δήλεσι, αλλά στα Οινόφυτα ή Σχηματάρι, δεν νομίζω ότι στέκει. Ακόμα και αν κάποιοι κάνουν ένσταση, τόσο δύσκολο είναι να παραμείνουν εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους που ήταν πριν;
Εν πάση περιπτώσει, από ότι κατάλαβα, η τύχη και η πορεία ενός οικισμού που αναζητά εναγωνίως την οντότητά και ανάπτυξή του, έστω και με το μικρό βήμα της δημιουργίας δικού του Εκλογικού Κέντρου, εξαρτάται από τη βούληση κάποιου δημόσιου υπάλληλου που... στραβοκοιμήθηκε!
Ωστόσο, ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Λάζαρος Μαυράκης από ότι γνωρίζω, το ΄χει πάρει πάνω του και δεν θα τ' αφήσει έτσι. Θα έχουμε και συνέχεια.