Ε, και λοιπόν;
Αυτό θα λέγαμε πρίν μερικά χρόνια, πριν ο Μέγιστος βλαξ των
Αμερικάνων, Μπους ο νεώτερος αναλάμβανε Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Θυμόμαστε βεβαίως την παγκοσμιοποίηση, αλλά ποτέ κανείς δεν
μας επέτρεψε να μάθουμε τι ήταν η παγκοσμιοποίηση.
Γνωρίζουμε τον Νεο-φιλελευθερισμό, αλλά όλοι έχουν φροντίσει
να μην ξέρουμε τι είναι ο Νέο-φιλελευθερισμός.
Δεν θα επιχειρήσω μια φιλοσοφική προσέγγιση του θέματος,
αλλά με απλά λόγια, σε πολύ χονδρές γραμμές θα πω ποια είναι σήμερα η παγκόσμια
οικονομία .
Η οικονομία εδράζεται, τόσο στο επίπεδο των επιχειρήσεων όσο
και στο επίπεδο των δημοσίων επενδύσεων, στην ικανότητα του δανεισμού. οι
Τράπεζες έχουν αναλάβει, βάση της θεωρίας του Νεο-φιλελευθερισμού, την ευθύνη
της οικονομικής ανάπτυξης, εξέλιξης, μεγέθυνσης και κοινωνικής ανασυγκρότησης
των παραδοσιακών κοινωνιών.
Για κάθε παραγωγή μια μονάδας προϊόντος, απαιτείται η
εκτίμηση της Τράπεζας για τον απαιτούμενο κεφάλαιο που πρέπει να δανειστεί η
επιχείρηση, καθώς και για την δυνατότητα αποπληρωμής του δανείου μαζί με το
κέρδος δανεισμού.
Η επιχείρηση υποχρεώνεται να επενδύει κεφάλαια μόνο μέσα απο
το καθεστώς του δανεισμού και να ελέγχεται με αυτό τον τρόπο η παραγωγική
ικανότητα της καθώς και η δυναμική της στο επίπεδο των πωλήσεων σε τοπικό (
ενδοκρατικό) ή σε διεθνές επίπεδο.
Έτσι οι Τράπεζες επιβάλλονται τόσο στην παραγωγή όσο και στο
εμπόριο, κατευθύνουν τις οικονομίες αλλά και ορίζουν τους περιορισμούς μέσα
στους οποίους λαμβάνει χώρα η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία.
Ταυτόχρονα τα Κράτη έχουν αναλάβει την υποχρέωση της
προστασίας των τραπεζών ψηφίζοντας νόμους με τους οποίους υποχρεώνουν
επιχειρήσεις και πολίτες να συναλλάσσονται μεταξύ τους μόνο μέσα από τις
Τράπεζες και μέσω ελέγχου αυτών των συναλλαγών να "παράγεται"
οικονομία ή να οδηγείται μια οικονομία σε επιτήρηση ή και χρεοκοπία.
Αυτή είναι η νέα θεωρία ανάπτυξης, γνωστή ως "Νέο-φιλελευθερισμός".
agistri-doloma